Ζαν Λυκ, ο λύκος - Ισμήνη Θεοδωροπούλου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΓΕΛΗ

Ο Ζαν-Λυκ ο Λύκος, ζούσε σε μια ημιορεινή περιοχή με την αγέλη του. Ήταν όμως διαφορετικός απ’τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του: φορούσε μπερέ, ήταν χορτοφάγος (μόνο στην ανάγκη έτρωγε κανένα λαγό), έβλεπε φανατικά ταινίες του Λυκ Μπεσόν και του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ και διάβαζε βιβλία. Διαβάζοντας παραμύθια κατάλαβε πως οι άνθρωποι θεωρούν τους λύκους αιμοβόρα κτήνη κι αποφάσισε να βάλει ένα τέλος σ’αυτήν την αιώνια παρεξήγηση. Έγραψε μια επιστολή διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας και κίνησε για την πόλη για να την παραδώσει αυτοπροσώπως στον Υπουργό.

2.ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Μετά από πολλές συναρπαστικές περιπέτειες, φτάνει στην πόλη γεμάτος ενθουσιασμό. Αλλά δεν ήταν όπως τη φανταζόταν, όπως την έβλεπε στις ταινίες του Ζαν-Λυκ Γοντάρ και του Λυκ Μπεσόν. Ήταν γκρίζα, βρόμικη και κυρίως αφιλόξενη: όλοι οι άνθρωποι που τον έβλεπαν στο δρόμο, έτρεχαν μακριά του ουρλιάζοντας. Αναγκάστηκε να κρύβεται και να κυκλοφορεί μόνο τις βραδινές ώρες.

3. ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

2 μέρες αργότερα, εντόπισε το Υπουργείο Παιδείας. Περήφανος, ίσιωσε τον μπερέ του, πήρε στο μπροστινό του πόδι το γράμμα που είχε γράψει και πήγε στο θυρωρείο.

Ζήτησε να δει τον Υπουργό για να του παραδώσει αυτοπροσώπως την επιστολή διαμαρτυρίας. Πριν προλάβει να δώσει εξηγήσεις, καταφτάνουν στο Υπουργείο 8 βανάκια της δημοτικής αστυνομίας. Ένας πάνοπλος αστυνομικός τον σημαδεύει με κάτι σαν όπλο και τον πετυχαίνει μ’ένα βέλος. Ο Ζαν-Λυκ πέφτει λιπόθυμος.

4. ΣΤΟ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟ ΚΗΠΟ

Ξυπνάει σ’ένα κλουβί με την επιγραφή «Canis Lupus». Ο μπερές του αγνοείται. Τρία παιδάκια τον κοιτούν τρομαγμένα. Το ένα βάζει τα κλάματα. Γρήγορα φεύγουν και κανείς δεν του δίνει αρκετή σημασία, μιας και στο απέναντι κλουβί είναι τα λιοντάρια που είναι πιο εντυπωσιακά. Συγκάτοικός του στο κλουβί είναι μια πανέμορφη, κατάλευκη λύκαινα, η Αλίκη. Ερωτεύονται και σχεδιάζουν ν’αποδράσουν, να παντρευτούν και να ζήσουν ευτυχισμένοι μαζί στο δάσος.

5. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Κάθε Τετάρτη οι υπάλληλοι του ζωολογικού κήπου καθαρίζουν το κλουβί του Ζαν-Λυκ και της Αλίκης και για λίγο τους μεταφέρουν σ’ένα μικρό κλουβί, κοντά στην πύλη του ζωολογικού κήπου. Εκείνη την Τετάρτη, το αποφασίζουν. Ενώ τους μεταφέρουν απ’το ένα κλουβί στο άλλο, το βάζουν στα πόδια. Τους κυνηγάνε οι υπάλληλοι του ζωολογικού κήπου κι η δημοτική αστυνομία, ενώ ο κόσμος στους δρόμους στη θέα τους ουρλιάζει πανικόβλητος. Παρόλ’αυτά, καταφέρνουν και βγαίνουν απ’την πόλη και μπαίνουν στη δασική περιοχή.

6. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Πηγαίνουν στην αγέλη του Ζαν-Λυκ. Αυτός εξηγεί στην οικογένειά του τι ακριβώς συνέβη. Τους λέει αυτό που κατάλαβε: πως δε γίνεται να τα έχεις μ’όλους καλά, και πως δεν πειράζει κιόλας και πως δεν πρέπει ν’απαρνιέσαι τη φύση σου, μα πως μέσα απ’αυτήν την περιπέτεια γνώρισε την Αλίκη. Τους ανακοινώνει πως θα παντρευτούν και θα φτιάξουν λίγο παρακάτω τη δική τους αγέλη. Έρχεται η ώρα του αποχαιρετισμού. Οι γονείς του κλαίνε, μα του δίνουν την ευχή τους και την υπόσχεση να επισκέπτονται πού και πού τα εγγονάκια τους.

7. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ

Ο Ζαν-Λυκ κι η Αλίκη εγκαθίστανται στο δάσος. Παντρεύονται και κάνουν πέντε μικρά λυκόπουλα. Ο Ζαν-Λυκ για να ζήσει την οικογένειά του εγκαταλείπει τη χορτοφαγία και γίνεται μέγας κυνηγός και υπεύθυνος οικογενειάρχης. Μπερέ δεν ξαναέβαλε από τότε που έχασε τον παλιό του. Ήταν πια λύκος κανονικός. Μόνο, καμιά φορά, στα κρυφά, όταν η λατρεμένη του Αλίκη κοιμόταν με τα μικρά, έβλεπε καμιά ταινία του Λυκ Μπεσόν ή του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ και συγκινημένος θυμόταν τα παλιά.